Tijdens het culturele stadsfestival Antwerpen Barok 2018. Rubens inspireert plaatst het M HKA, het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, de geest van de barokmeesters tegenover de visie van hedendaagse topkunstenaars. Met de tentoonstelling Sanguine/Bloedrood wil curator Luc Tuymans de bezoeker overweldigen door sleutelwerken uit de barok van onder anderen Francisco de Zurbarán, Caravaggio en Anthony van Dyck in dialoog te plaatsen met werk van klassieke hedendaagse meesters, zoals On Kawara en Edward Kienholz, aangevuld met nieuw werk van hedendaagse sterren zoals Zhang Enli, Takashi Murakami, Michaël Borremans, Sigmar Polke en Tobias Rheberger.

antwerpenbarok2018.be

Thierry De Cordier

(c)image: Syb.l S. Pictures
Hoofdbreker [Head-Breaker], 1988
Sculptuur , 42 x 33 x 73 cm
wood, paint

Kunstenaar Thierry De Cordier valt niet onder één noemer te plaatsen. Hij vervaardigt schilderijen, beeldhouwwerken, installaties en is onder andere ook dichter-filosoof. Doorheen verschillende media laat De Cordier de inhoud van zijn oeuvre keer op keer gelden. Hij koestert een romantisch kunstenaarschap waarin de kunstenaar de wereld ontdekt en zoekt naar idealen en oplossingen. Bij hem vallen kunst en leven dan ook samen. Centraal in zijn oeuvre staat de mens, zijn vlucht uit de wereld, zijn eenzaamheid, zijn hoop op antwoorden en zijn beperkingen. In het werk Hoofdbreker is dat niet anders.

De kunstenaar toont hier een sculptuur dat moeilijk figuratief beschreven kan worden. Het lijkt op een romp, zonder hoofd en duidelijke richting. Het kunstwerk heeft een donkere zwarte tint. Deze en andere donkere kleuren komen continu voor in zijn werk om de ‘weltschmerz’, het gevoel van diepe droefheid door de onvolmaaktheid van de wereld, aan te tonen. Voor Thierry De Cordier symboliseert het werk door zijn eigen onvolmaaktheid onze doelloosheid en miscommunicatie. Tevens biedt hij met dit werk een ludieke oplossing voor de existentiële kwellingen. Zo kan het gebruikt worden om het hoofd tegen te stoten, tot uiteindelijk bewusteloosheid volgt en er niet meer hoeft nagedacht en gezocht te worden. Een zachtere interactie is ook mogelijk: de mens kan zijn hoofd te rusten leggen en beseffen dat hoofdbreken toch niets opbrengt, hij moet zijn lot aanvaarden.