Henri Storck

Henri Storck (1907-1999) geldt als een van de vroege filmmakers in België. Hij ontdekt de mogelijkheden van de camera in het begin van de jaren dertig, het tijdperk van de experimentele kortfilm. Storck legt zich voornamelijk toe op een vernieuwend genre, dat van de artistieke documentaire. Na de Tweede Wereldoorlog maakt hij zijn meest bekende films, eerst over Paul Delvaux en Felix Labisse, daarna over Peter Paul Rubens. Storck tracht kunstkritiek te laten samengaan met de visuele zeggingskracht van de bioscoop, wat resulteert in de eerste film over het leven en werk van Rubens met geluid en beweging. De filmmaker hecht groot belang aan de educatieve rol van de bioscoop en gaat dan ook bijzonder didactisch te werk.