Takashi Murakami
De Japanse neo-popartkunstenaar Takashi Murakami (1962) groeit op in Tokio met een bijzondere interesse voor manga (traditionele Japanse striptekeningen) en anime (handgetekende animatiefilms). Uit onvrede met de kunstmarkt en de culturele vervlakking ontwikkelt hij een stijl die hij cynisch als superflat definieert. Het gaat om grote tweedimensionale vlakken met egale kleuren waarin Japanse stripfiguren en herkenbare iconen uit de populaire cultuur door elkaar zweven. Deze muurvullende composities worden vergezeld door opvallende sculpturen; soms met dezelfde drukke kleurpatronen, soms volstrekt afwijkend ervan door ze egaal in goud of zilver af te werken. Zo creëert Murakami een drukke biotoop die schijnbaar wemelt van de levendigheid, maar waarachter leegte, oppervlakkigheid en nihilisme schuilgaan. Om dit te benadrukken, hanteert hij de commerciële marktprincipes van de popart en laat hij zijn ontwerpen vanuit zijn atelier eindeloos reproduceren als massaproduct. Luc Tuymans duidt op de extreme PR-gedachte achter dit proces; een praktijk die tijdens de barok door Rubens op gang werd gebracht door te werken met assistenten en uitvoerders in verschillende ateliers.
Tekst: Hans Willemse